Chemtrails
Door Rob Vunderink
Chemtrails zijn wolken van chemicaliën die overheden met vliegtuigen in het luchtruim verspreiden om het klimaat te beïnvloeden. Of om bevolkingsgroepen via ‘mind control’ te onderwerpen. Dat soort beschuldigingen kun je lezen op talloze websites.
Er is wereldwijd geen overheid te vinden die dit zal bekennen. Het Britse ministerie van Milieu kreeg ooit de vraag voorgelegd welke maatregelen worden genomen tegen ‘de vervuilende effecten van chemtrails uit vliegtuigen’ en liet daarop weten dat er geen onderzoek plaatsvindt naar chemtrails aangezien zij ‘geen wetenschappelijk erkende verschijnselen’ zijn. Een Canadese regeringsfunctionaris reageerde in dezelfde trant: „Er is geen wetenschappelijk bewijs van hun bestaan”. Hij zei dat er slechts sprake is van condenssporen van vliegtuigen, contrails genoemd.
Geen bekentenis dus. En de ontkenning die je zou kunnen lezen in de overheidsreacties, heeft een averechts effect. De opstelling van chemtrailgelovigen is zo ongeveer als die van de agent hieronder tegenover een moordverdachte.
Verdachte: „Ik heb de moord niet gepleegd.”
Agent: „Er zijn sporen van u gevonden bij het lijk.”
Verdachte: „Maar op het tijdstip van de moord was ik in het buitenland.”
Agent: „Wij weten dat u een moordenaar heeft ingehuurd.”
Verdachte: „En net zei u dat er sporen van mij waren gevonden.”
Agent: „Uw hardnekkige ontkenning versterkt het bewijs van uw schuld.”
Verdachte: „Dus als ik beken, ben ik schuldig? En als ik ontken ook?”
Agent: „Bewijst u maar eens dat u het niet gedaan heeft.”
Vergezocht, deze dialoog? Op de website wanttoknow.nl staat: ‘En bedenk dat ook de ontkenning van chemtrails van een dusdanig ‘professioneel’ kaliber is, dat eigenlijk meteen al duidelijk is, dat ook deze ontkenningen van deze spray-politiek onderdeel zijn van het chemtrail-programma zélf.’
Met andere woorden: door te ontkennen beken je schuld.
De beschuldigde overheden moeten zien te bewijzen dat ze geen chemtrails verspreiden. Valt dergelijk bewijs wel te leveren? Kun je bewijzen dat iets niet bestaat? Onmogelijk, leert ons de wetenschap.
In de pseudowetenschap ligt alles anders. Het trucje om een niet-bewijs te eisen zie je ook bij religiediscussies. Christen: „Kun je bewijzen dat God niet bestaat? Nee? Nou dan.”
Tip! Reageer zo: beste christen, bewijs jij eventjes dat Wodan niet bestaat, dan gebruik ik daarna jouw argumentatie ook voor jouw God.
Vragen om een niet-bewijs is een argumentum ad ignorantiam, een drogreden. De verdachte hierboven hoeft zijn onschuld niet te bewijzen, de politie moet zijn schuld bewijzen. Daarmee gaat wel eens iets fout, zie Lucia de Berk en de Schiedammer parkmoord.
Niet anders hoort dat te gaan met chemtrails. Bewijs eerst maar eens dat die bestaan. Hoe dan? Vang zo’n wolkje vliegtuigstreep maar op in een jampotje. Lukt het niet? Nou jammer dan, maar zonder bewijs is je beschuldiging waardeloos.
Bedenker van de term ‘chemtrails’ is William Thomas, een zelfverklaarde onderzoeksjournalist. Hij legde verband tussen vliegtuigstrepen en futloze mensen, stervende planten, auto-immuunziekten, een vieze smaak in de mond en meer van dat soort verschijnselen. Hij maakte er een documentaire over en publiceerde boeken. Meer daarover bij Skepsis.
Een beetje sneu voor de chemtrailsgelovigen is de ontkenning door een organisatie die zich professioneel met allerlei vormen van milieuvervuiling bezighoudt: Greenpeace. Op haar website zegt de organisatie er dit over: ‘Greenpeace ziet onvoldoende bewijs voor verder onderzoek om vast te stellen of er een reëel probleem is. Voor ons zijn chemtrails een broodje-aapverhaal, een complottheorie zonder complot.
Voor de waakzamen is maar één conclusie mogelijk: Greenpeace zit in het complot. Net als de de schrijver van dit stuk.